วัฒนธรรมการทำผ้าลายขี้ผึ้ง (โอโต๊ะจ๊ะ) ของชนชาติม้งที่อำเภอคลองลาน

          ชาวม้ง มีบรรพบุรุษโบราณอาศัยอยู่ ในดินแดนอันหนาวเย็น หิมะตกหนัก มีกลางคืนและ ฤดูหนาวที่ยาวนาน อาจอพยพมาจากที่ราบสูงทิเบต ไซบีเรีย และมองโกเลีย ประเทศจีน ชาวม้งอพยพหนีการปกครองของจีน ในเขตที่ราบสูงของหลวงพระบาง ราวพุทธศักราช 2443 กลุ่มม้ง อพยพเข้ามาตั้ง ถิ่นฐานในประเทศไทย ในจังหวัดกำแพงเพชร ที่อำเภอคลองลาน มีแม่เฒ่าชาวม้งท่านหนึ่งชื่อว่า นางจื่อ แซ่กือ อายุ 64 ปี อาศัยอยู่ หมู่ 1ตำบลคลองลานพัฒนา ซึ่งเดิมอยู่บนเขาน้ำตกคลองลาน อพยพมาอยู่พื้นราบมาประมาณ 20 ปี
          งานที่สำคัญและภูมิใจที่สุดของ นางจื่อ แซ่กือ คือ การทำผ้าลายขี้ผึ้ง (โอโต๊ะจ๊ะ) เพื่อนำมาตัดเย็บชุดชาวเขาเผ่าม้งของแม่เฒ่า ซึ่งแม่เฒ่ากำลังเขียนลายผ้าอย่างมีความสุข นางเล่าว่า ได้ทอผ้าจากเส้นด้ายที่ได้จาก ต้นกันชง จากนั้นนำมาทำเป็นผืน แล้วจึงนำไปย้อม ในน้ำเย็น ผสมใบไม้กับน้ำขี้เถ้าเพื่อ มาย้อม ให้เป็นสีออกดำ หลังจากนั้น จึงนำผ้ามาเขียนลาย ขี้ผึ้ง ซึ่งมีลายตาแมว ลายดาว และลวดลายงดงามมากมายเป็นภาษาม้ง
          หลังจากนั้นนำผ้าไปต้มในน้ำร้อนเพื่อละลายขี้ผึ้งออกจึงเกิดลายผ้าที่งดงามขึ้น เป็นลายที่ชาวเขาเผ่าม้งนิยมสวมใส่กัน ในวันขึ้นปีใหม่ชาวม้ง และวันแต่งงาน ที่พวกเขาจะแต่งตัวด้วยผ้าของเขาที่เขาภูมิใจในวัฒนธรรมการแต่งกายของเขามาก
          แม่เฒ่าจื่อ แซ่กือ มีความสุขในการทำผ้าลายขี้ผึ้ง ของแม่เฒ่ามาก แม่เฒ่าและประชาชนชาวม้ง เป็นห่วงวัฒนธรรมจัดเขียนลายผ้ามากเพราะเป็นวัฒนธรรมอันดีงามที่ชาวม้งภูมิใจ ในชุดที่เขาสวมใส่ ถักทอและวาดลายด้วยฝีมือของ ชาวม้งอย่างครบวงจร ช่วยกันสืบทอดภูมิปัญญานี้ ไว้ให้ยาวนานที่สุด แม้แม่เฒ่าทำไม่ไหวแล้ว ก็ตาม วัฒนธรรมการทำผ้าลายขี้ผึ้ง (โอโต๊ะจ๊ะ) ของชนชาติม้งที่อำเภอคลองลานจะอยู่คู่กับชาวเขาตลอดไปชั่วนิจนิรันดร