กลอนสุภาพ
   
          จรัสรุ่งจรุงโรจน์งามโชติช่วง นครหลวงชากังราวพราวสมัย
บัดนี้คือกำแพงเพชรเด่นวิไล ธำรงไว้ได้แลเห็นเป็นเมืองงาม
เรืองระยิบทิพย์วิมานอันบรรเจิด แสนประเสริฐทั่วแคว้นแดนสยาม
มรดกโลกยกย่องก้องเขตคาม ระบือนามทั่วฟ้าหล้าแดนดิน
กำแพงเมืองป้อมประตูคูคันน้ำ สร้างคูนค้ำศิลาแลงแข็งดั่งหิน
มีเชิงเทินใบเสมาน่ายลยิน แทรกงานศิลป์พร้อมป้องกันอันไพรี
วัดพระแก้วแพรวพิศวิจิตรร่าง ดังเทพสร้างเสกสรรด้วยศิลป์ศรี
ประดิษฐ์พระปฏิมาเหนือไพที บนบุษบกรัตน์รุจีบัลลังก์ทอง
วัดพระธาตุเจดีย์ระฆังคว่ำ ได้ย่างย่ำเข้ามาพาสนอง
มีมาลัยลูกแก้วมาร้อยกรอง พิศเพ่งมองกลีบบัวหงายรายรอบไป
องค์บัลลังก์ต่อชั้นด้วยก้านฉัตร งามประภัสร์เรืองรองปล้องไฉน
ส่วนปลียอดพิรอดรัตน์จรัสไกล ดูวิไลงามเด่นเห็นแก่ตา
อรัญญิกสง่างามอารามสงฆ์ ส่วนบรรจงวัดพระนอนบวรค่า
เสาเก่าแก่ยิ่งใหญ่ในศิลา สุขได้มาพาได้รู้อยู่คู่ควร
วัดพระสี่อิริยาบถปรากฏแจ้ง กระจ่างแสงเลอค่าน่าสงวน
จัตุรมุขลีลาพาเชยชวน ทั้งสี่ล้วนพุทธองค์คงความจริง
วัดช้างรอบขอบขัณฑ์อันคชสาร แลวิหารควรค่า ณ วัดสิงห์
อาวาสใหญ่ยังดำรงสงฆ์พักพิง เป็นมิตรมิ่งแก่เมืองเฟื่องธานี
ให้ช่วยกันอนุรักษ์โบราณสถาน ให้ชั่วกาลตระหนักเป็นศักดิ์ศรี
ให้โลกรู้ว่าเมืองไทยนั้นมีดี ให้ปฐพีแซ่ซ้องก้องนิรันดร์.
   


          เห็นลมเรื่อยเฉื่อยฉิวต้องผิวน้ำ ลมเย็นย้ำยามเย็นเป็นไฉน
สุขภาพยามเย็นเป็นเช่นไร เด็กผู้ใหญ่ออกกำลังริมวารี
          บางคนที่เรี่ยวแรงยังแข็งขัน วิ่งเล่นกันไล่กันบ้างวิ่งหนี
จักรยานเต้นรำก็พอมี คือสิ่งที่ดีงามตามทางชล
          บางคนใช้วารีทางที่ผิด ใคร่ครวญคิดแล้วว่าพาขัดสน
พฤติกรรมไม่ดีไม่น่ายล มีบางคนทิ้งขยะเกะกะตา
          บางคนนั่งเป็นคู่ดูจู๋จี๋ บางที่มีโจรกรรมระยำบ้า
ตรงนี้หายแปดคันเคยมีมา ป้ายเขียนว่าเฝ้าระวัง “มอเตอร์ไซค์”
          เด็กวัยรุ่นจับกลุ่มบีบอยแดนซ์ บ้างยกแขนยกขาทำไปได้
ยิ่งเต้นยิ่งดูยิ่งเจ็บใจ เต้นอยู่ในลานอนุรักษ์วัฒนธรรม
          ฝากถึงเหล่าเยาวชนให้ครุ่นคิด ว่าชีวิตเปลี่ยนไปใครเล่าช้ำ
คงหายไปตามกาลแล้ววัฒนธรรม ดั่งลำนำน้ำปิงไม่หวนคืน.
          เหม่อมองท้องนภาสง่าสวย ประดับด้วยแสงทองส่องบุหงา
สายวารีแพรวระยับงามจับตา หมู่มัจฉาแหวกว่ายในสายชล
          ทินกรล่องลับสดับจิต คะนึงนิจคิดไปใจสับสน
เพลานี้มิวายใจกังวล จึงหมองหม่นชอกช้ำจำจันทรา
          ครุ่นคิดไปอยากกลายเป็นวิหค ที่โผนผกเหินไปในเวหา
อยากจะโผบินท่องท้องนภา เพื่อตามหาความฝันอันยาวไกล
          ณ สิริจิตอุทยานมาพานพบ ได้ประสบสิ่งดีที่สดใส
ดั่งธาราใหญ่กว้างล่องไหลไป แสนชื่นใจกับสายลมสมฤดี
          คลื่นลมโชยโปรยระรินกลิ่นหอมหวาน สุดซาบซ่านชีวาพาสุขศรี
ทั้งสายธารฝูงชนต่างเปรมปรีดิ์ ด้วยวารีไหลเย็นเห็นผืนทราย
          วันเวลาก็เป็นเช่นสายน้ำ คงความงามเรื่อยไปไร้จุดหมาย
แต่ตัวเราจงอย่านิ่งดูดาย อย่าปล่อยกายดั่งสายน้ำตามอารมณ์.


          อุทยานกำแพงเพชรเมืองแห่งศาสตร์ สมบัติชาติขึ้นชื่อเรื่องลือค่า
ธรรมชาติล้วนสัมผัสทัศนา เมืองศิลาแลงใหญ่ในเขตคาม
คันคูเมืองล้อมรอบเป็นขอบขัณฑ์ ล้วนไม้พรรณเขียวขจีแห่งสยาม
ศิลปะเฟื่องฟูคู่อาราม ล้วนงดงามทรงคุณค่ามาช้านาน
วัดพระแก้ววัดพระนอนวัดพระธาตุ ประวัติศาสตร์เชิดชูชนเล่าขาน
เจดีย์ทรงพุ่มข้าวบิณฑ์มีตำนาน เด่นตระการสถาปัตยสมบัติไทย
เขตอรัญวาสีธานีก้อง แผ่นดินทองผองชนล้นสมัย
เกียรติประวัติเรื่องลือระบือไกล มรดกโลกเมืองวิไล ตลอดกาล.

          อุทยานประวัติศาสตร์กำแพงเพชร สมดั่งเม็ดรัตน์มณีที่มีค่า
ได้มาพบได้มาเห็นเป็นบุญตา ได้รู้ว่าเมืองนี้มีความงาม
หลักฐานเด่นเห็นชัดวัดพระธาตุ สมบัติชาติขึ้นชื่อทั่วสยาม
เจดีย์ทรงระฆังช่างงดงาม ระบือนามเสริมศรัทธาสาธุชน
สร้างด้วยศิลาแลงแกร่งประหลาด ช่างสามารถก่อหินสร้างอย่างฉงน
คือศิลปะสร้างสรรค์ของบรรพชน ไว้ให้คนศึกษาค่าของงาน
วัดพระแก้วพริศแพร้วแพรวพิสัย ดูวิไลงามเด่นเป็นแก่นสาร
คชสารล้อมรอบองค์ประธาน งานสถานสถาปัตย์สมบัติไทย
มีสระแก้วขวัญอันศักดิ์สิทธิ์ ใช้กอปรกิจกรรมพิธีที่ยิ่งใหญ่
อารายธรรมประวัติศาสตร์ศรีวิไล ทั่วแดนไตรยามเยี่ยมเยือนยินยล
จงอนุรักษ์มรดกที่ควรค่า จงรักษากันเถิดจักเกิดผล
เพื่อลูกหลานไทยสยามชน ทั่วธราดลประจักษ์อยู่คู่แผ่นดิน.