ส่งสุดเส้นทาง 13 สิงหาคม 2550
   
          เกือบสิบหก พรรษา มาร่วมสร้าง เสกเส้นทาง การศึกษา มาสนอง
ทำงานร่วม เคียงข้าง ปางครรลอง การเมืองมอง ร่วมภาษา วัฒนธรรม
          ไกลเหมือนใกล้ ใกล้เหมือนไกล ใจรับรู้ งานคงคู่ จำห่างไป ในฉนำ
เดินทางสุดเส้นทาง ไม่ระกำ ทุกถ้อยคำ ทุกภาษา ยังตราตรึง
          เดินมาส่ง สุดเส้นทาง ต้องร้างแล้ว คลาดคลาแผ้ว ผ่องผุด สุดคิดถึง
ขอทำดี เป็นผู้ใหญ่ ใจคะนึง เป็นที่พึ่ง ที่พักพิง สร้างสิ่งดี
          ใจหนักแน่น ยุติธรรม จักล้ำเลิศ ให้โอกาส ให้งานเกิด ให้ศักดิ์ศรี
รู้จักใช้ ผู้คน สมชีวี คือดิถี ผู้สำเร็จ เสร็จทุกงาน
          การเดินทาง ต้องสุขุม ทุกย่างก้าว ไม่แตกร้าว รู้จักยอม รู้สมาน
เชื่อมั่น ใน ตนเอง ไม่เป็นพาล สิ่งร้าวราน ระมัด ระวังไว
          ส่งได้เพียงแค่นี้ มีศรีศักดิ์ สิบหกปี ประจักษ์ ความยิ่งใหญ่
จะไม่ลืม กัลยาณมิตร ในฤทัย ความสำเร็จ ทั้งใกล้ไกล เธอให้มา