This text will be replaced
หนังนิทรรศการครูมาลัย ชูพินิจ
ร้อยปีครูมาลัย ชูพินิจ ในวงวรรณกรรมไทย ไม่มีใครที่ไม่รู้จัก ครูมาลัย ชูพินิจ นักประพันธ์ชาวกำแพงเพชร ผู้สร้างสรรค์ นวนิยายที่ดีเด่นหลายเรื่องประดับไว้ในบรรพพิภพ โดยเฉพาะเรื่อง ทุ่งมหาราช ที่ถ่ายทอดเรื่องราวจากสภาพชีวิตความเป็นอยู่ และสภาพธรรมชาติ ในท้องถิ่นจังหวัดกำแพงเพชรไว้อย่างละเอียด ผลงานวรรณกรรมเรื่องทุ่งมหาราช ทำให้จังหวัดกำแพงเพชรเป็นที่รู้จักของคนไทยทั่วประเทศ ถือวา ครูมาลัย ชูพินิจ ได้สร้างคุณประโยชน์ให้แก่ชาวกำแพงเพชรอย่างยิ่ง ที่สำคัญที่สุดคือ สภาพบ้านเมือง เรื่องราวในอดีตของกำแพงเพชร ทั้งผู้คน อารยธรรม ธรรมชาติ ป่าเขา ท่านบันทึกไว้ในรูปนวนิยายได้อย่างชัดเจนอย่างเหลือล้น ครูมาลัย ชูพินิจ เกิดเมื่อวันที่ 25 เมษายน 2449 ที่บ้านริมฝั่งปิง ตำบลคลองสวนหมากในปัจจุบันเปลี่ยนมาเป็น ตำบลนครชุม บิดาคือ กำนันสอน ชูพินิจ มารดา คือนางระเบียบ ปู่ครูมาลัย ชูพินิจ มารับราชการอยู่ที่กำแพงเพชร แต่บิดาครูมาลัยประกอบอาชีพค้าไม้ ในคลองสวนหมาก ครูมาลัย ชูพินิจ ชีวิตในวัยเด็กที่ ตำบลคลองสวนหมาก ศึกษาขั้นต้นที่วัดพระบรมธาตุ แล้วย้ายไปเรียนที่ดรงเรียนประจำจังหวัดกำแพงเพชร จนอายุได้ 10 ปี จึงเดินทางไปศึกษาต่อที่กรุงเทพ โรงเรียนบพิตรพิมุข จนจบและเข้าเรียนครูที่โรงเรียนวัดบวรนิเวศ ระหว่างที่เรียนได้อาศัยในบ้านพระยามหาอำมาตยาธิบดี เสนาบดีกระทรวงมหาดไทย ท่านเริ่มอาชีพครูที่โรงเรียนวัดสะเกศ สอนอยู่เพียง 2ปี จึงลาออกมาเป็นนักประพันธ์อย่างเต็มตัว บุกเบิกงานหนังสือพิมพ์ และนวนิยาย อย่างลำบากมาก โดยไม่ยอมอยู่ใต้อาณัติ ของผู้มีเงิน แต่ปราศจากอุดมการณ์ ท่านมีคติประจำใจว่า ชีวิตคือการต่อสู้ ชีวิตที่มีคุณค่าคือชีวิตที่เป็นประโยชน์ต่อสังคม ครูมาลัยใช้นามปากกา มากมาย อาทิ สมิงกระหร่อง แบตตลิ่งกรอบ ผู้นำ ม. ชูพินิจ แม่อนงค์ เรไร ผุสดี อาตมา นายดอกไม้ น้อยอินทนนท์ เรียมเอง อุมา นายฉันทนา นวนิยาย และเรื่องสั้นมีจำนวนมาก ที่มีชื่อเสียงมากเป็นละครวิทยุ ติดต่อกันมากว่า 5ปี คือล่องไพร และนวนิยายที่ มาทำเป็นภาพยนตร์คือ ชั่วฟ้าดินสลาย ครูมาลัย ชูพินิจ ถึงแก่กรรมด้วยโรคมะเร็งปอด ที่โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เมื่อ วันที่ 20 สิงหาคม 2506 รวมอายุได้ 57 ปี แม้ครูมาลัย ชูพินิจล่วงลับไปแล้ว แต่งานเขียนจำนวนลายพันชิ้นของท่าน ยังประดับอยู่ใน บรรณพิภพ เปรียบประดุจมาลัยหลากสี ที่ส่งกลิ่นหอมจรุงใจ ให้ชาวกำแพงเพชรและบุคคลทั่วไปให้ระลึกถึงอยู่เสมอ สมดังบทร้อยกรอง ที่ว่า แม้ไม่เหลือมาลัยในปฐพี ก็ยังมีมาลัยคล้องใจคน สันติ อภัยราช
