วัดเจ๊ก (วัดสามจีน ในโรงพยาบาลกำแพงเพชร)
วัดเจ๊ก เป็นวัดสมัย กรุงศรีอยุธยา ตอนต้น เพราะสันนิษฐานจากพระประธาน เป็นพระพุทธรูปสมัยอู่ทอง ตั้งอยู่ นอกเมืองกำแพงเพชร เป็นวัดขนาดใหญ่ขนาดเดียวกับวัดหลวงพ่อโม้ (หลวงพ่อโมลี) มีอายุใกล้เคียงกัน และพระประธานใหญ่ก็มีขนาดใกล้เคียงกัน เป็นวัดร้าง มา หลายร้อยปี ตั้งอยู่ ท้ายเมืองกำแพงเพชร พบเพียงมีพระพุทธรูป ที่เป็นพระประธานปรักหักพังตั้งอยู่ อย่างโดดเดี่ยว เจดีย์ พังทลายเป็นเพียงแค่เนินดิน แต่เดิมไม่สามารถเดินทางจากในเมืองไปวัดเจ๊กได้ เพราะ ถนนเทศา ไปสิ้นสุดบริเวณ ท่าควาย เป็นท่าน้ำ ที่มีดินเหนียวที่มีคุณภาพมาก (สมัยเป็นนักเรียน ราว พ.ศ. ๒๕๐๐ ไปนำดินเหนียวบริเวณท่าควายนี้ มาเรียนการปั้น ในโรงเรียนเสมอ จึงเห็นวัด เจ๊กบ่อยๆ) ขณะนั้นโรงพยาบาลกำแพงเพชร ยังมีพื้นที่ติดกับวัดแห่งนี้ เพราะ ไม่มีใครกล้าเข้ามาใช้ สถานที่วัดเจ๊ก เพราะกลัว มาก ลือกันว่ามีผีดุ ปัจจุบันบริเวณ ท่าควายแห่งนี้ เป็นบริเวณ สามแยกไฟแดงหลังโรงพยาบาล คลอง ที่เป็นท่าควาย กลายเป็นส่วนหนึ่งของถนน สายตัดใหม่ เดิมโรงพยาบาลกำแพงเพชร เป็นส่วนหนึ่งของเกาะแขก แต่เมื่อถมคลองเกาะแขกเลยหายไปในที่สุด
เมื่อบิดาของผู้เขียน ไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลกำแพงเพชร ในปี ๒๕๐๖ ได้ไปเฝ้าและ ไปชมวัดเจ๊กแห่งนี้ เป็นวัดร้างที่รกครึ้ม มีต้นไม้ ขึ้นมากมาย แต่ไม่มีผู้คนอาศัยอยู่เลย ทุกคนกลัวมากๆ รั้วของโรงพยาบาลติดกับ วัดเจ็กเลย
ที่เรียกว่าวัดเจ๊ก เพราะ มีคนจีนครอบครัวหนึ่งมาทำ พืชผักสวนครัว บริเวณนี้ เป็นคนจีนที่อพยพมาจากเมืองจีน ราว พุทธศักราช ๒๔๕๐ ประชาชนคนกำแพงเลยเรียกกันว่าวัดเจ๊ก ไม่ทราบเลยว่าแต่เดิม วัดแห่งนี้ชื่อว่าไร เหมือนวัดโบราณทุกวัดในกำแพงเพชร ตนจีนที่ทำสวนผักอยู่นั้น หายไปไหน ไม่มีใครทราบ เพราะ ท่านไม่วิสาสะกับใคร เลย /แต่ก็นำผักมาส่งที่ตลาด บริเวณวัดบาง หลังโรงแรม ชากังราว ถึงธนาคารกรุงเทพ เป็นตลาดสดเช้า ชาวกำแพงเพชร มาซื้อหาจ่ายตลาด บริเวณนั้น
ต่อมา เรียกวัดเจ๊ก ว่าวัดสามจีน คงเห็นว่า เรียกว่าวัดเจ๊กไม่สุภาพ จึงเปลี่ยนเป็นวัดสามจีน เมื่อโรงพยาบาลกำแพงเพชร บูรณะ ปฏิสังขรณ์ วัดเจ๊ก และ นำพื้นที่ทั้งหมดของวัดเจ็กมาเป็นส่วนหนึ่งของโรงพยาบาลกำแพงเพชร ในที่สุด
วัดเจ๊กหรือ สามจีนเป็นโบราณสถานที่ ศักดิ์สิทธิ์ของเมืองกำแพงเพชร และคู่โรงพยาบาลกำแพงเพชร มาช้านาน วัดสามจีนแต่เดิมเป็นวัดร้างของกรมศาสนา
เมื่อปี พ.ศ.2496ได้เริ่มทำการก่อสร้าง โรงพยาบาลกำแพงเพชรขึ้นจึงได้ขอที่วัดสามจีน และที่ดินของกรมอาชีวศึกษา ซึ่งเป็นที่ตั้งของ โรงเรียนเกษตรกรรมที่ได้เลิกไปและทำการก่อสร้างโรงพยาบาลกำแพงเพชร ขึ้น พระประธาน คือหลวงพ่อวัดสามจีน เป็นพระประธาน ศิลปะ สมัยอู่ทองตามคำบอกเล่าของนายเกษม กล้าตะลุมบอน ซึ่งกล่าวว่า พระประธานเป็นสมัยอู่ทองคางคน ที่เรียกเช่นนี้เพราะว่ามีคางคล้ายคน เป้นพระพุทธรูปปูนปั้น ก่อด้วยอิฐ สันนิษฐานได้จากวัตถุก่อสร้าง เช่น ฐานเจดีย์ ที่พบอยู่ข้างโบสถ์ด้านทิศเหนือ ก่อด้วย อิฐเก่าลักษณะ เหมือนอิฐที่ก่อสร้างเจดีย์ตามวัดร้างในทุ่งเศรษฐีและที่อื่นในจังหวัดกำแพงเพชร เห็นว่าการก่อสร้างวัด นี้คงอยู่ในสมัยสุโขทัยร่วมกับอู่ทอง
ในปี พ.ศ.2501 นายแพทย์ประธาน กาญจนาลัยผู้อำนวยการโรงพยาบาล นายอินทร์ ดีสาร, นายวีระ อิ่มพิทักษ์, นายเกษม กล้าตะลุมบอน และผู้มีจิตศรัทธาอีกหลายท่านได้ทำการ บูรณะโบสถ์วัดสามจีนขึ้น ระหว่างการก่อสร้างได้เกิดพายุใหญ่พัดโบสถ์ พังทลาย โครงหลังคา ฟาดทับพระประธานพระศอหัก พระเศียร และพระหัตถ์ข้างขวาเป็นปูนหัก กรรมการจึงได้บอกบุญผู้มีจิตศรัทธาทำการปฏิสังขรณ์ใหม่ โดยสร้างโบสถ์เป็นคอนกรีต เสริมเหล็กและให้ช่างปั้นปฏิสังขรณ์พระประธานใหม่ ในปี พ.ศ.2518 ได้ทำการลงรักปิดทองพระประธานในปี พ.ศ.2519 และปี พ.ศ.2520 คณะกรรมการโบสถ์ได้ทำการก่อสร้างต่อเติมระเบียงรอบโบสถ์ โดยเสาคอนกรีตเสริมเหล็ก มุงหลังคาด้วยกระเบื้องดินเผา ก่ออิฐฉาบปูน ผนังโบสถ์รอบพระประธานพร้อมทั้งที่พื้นซีเมนต์ทำหินด้วยเกล็ดขัดมันบริเวณพื้นโบสถ์ด้านหน้า มีสภาพดังที่เห็นอยู่ทุกวันนี้
วัดเจ๊กหรือวัดสามจีน กลายเป็นความหวังกำลังใจของผู้ป่วย ที่โรงพยาบาลกำแพงเพชร มักจะบนบานศาลกล่าวด้วย พวงมาลัย ทั้งแห้งและสด เป็นความสุขและความหวัง ของชาวกำแพงเพชรที่มารักษาตัวที่โรงพยาบาลทุกคน
ภาพเอื้อเฟื้อโดย อ.เรืองศักดิ์ แสงทอง
