จดหมายเหตุวัฒนธรรมกำแพงเพชร โดย อาจารย์สันติ อภัยราช

Sirawit Apairach กับ Patcharaphon Maquid Apairach
14 ชม. · กรุงเทพมหานคร · มีการแก้ไข ·
ถึง มะขวิด..... 8 พฤศจิกายน 2558
.
.
.
ความว่างเปล่าแบบนี้มันกลับมาอีกแล้ว พร้อมกับคำถามมากมาย ที่ผมตะโกนถามกลับไปในความว่างเปล่าเหล่านั้น บางที...ผมก็อยากได้คำตอบ แต่อีกครึ่งนึงของจิตใต้สำนึกของผม ก็ไม่ได้คาดหวังกับคำตอบที่เป็นรูปธรรมใดๆ
.
.
ชิวิตของคนหนึ่งคน จะมีคนทีเรารู้สึกสนิทใจที่สุดได้ซักกี่คน สำหรับผมที่ว่างตรงนี้มันมีไม่มาก ตั้งแต่เด็กผมเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยคุยกับใคร นั่นยิ่งทำให้คนเหล่านี้ มีน้อย...และ "มีค่า" เหลือเกินสำหรับเด็กอย่างผม
..
ผมกับมะขวิดไม่ได้สนิทใจกันด้วยคำว่า "อภัยราช" ที่ต่อจากชื่อจริงของเราทั้งสองคน เราอาจจะเริ่มรู้จักกัน เพราะผมกับมะขวิดเป็น "ญาติ" กัน แต่สิ่งที่ทำให้มะขวิดเข้ามาเป็นเพื่อนที่ผมสนิทใจที่สุดไม่กี่คนบนโลกนี้ ก็เพราะ มะขวิด เป็น "มะขวิด"
.
.
เราอยู่โรงเรียนเดียวกันตอนประถม... ผมทึ่งในความสามารถทางดนตรีของมะขวิดมาก มะขวิดเล่นวงโยตั้งแต่อนุบาล ทุกเช้าจะต้องเห็นเด็กผู้ชายตัวเล็กๆ เดินถือทรัมเป็ตคู่ใจมาด้วยเสมอ นั่นเป็นแค่ส่วนเล็กๆที่ทำให้ผมเริ่มรู้จักและทึ่งกับเพื่อนคนนี้
.
มะขวิดวาดรูปเก่งมาก... อีกอย่างที่ทำให้ผมรู้สึกว่าเพื่อนผมคนนี้ไม่ธรรมดาคือตอนประถม มะขวิดจะวาดการ์ตูนใส่สมุดไว้เป็น episode ผมจะขอมะขวิดอ่านก่อนเสมอถ้า episode ใหม่ออกมาแล้ว ... ลายเส้นการ์ตูนของมะขวิดอาจจะไม่ได้มี detail อะไรชัดเจน แต่การเคลื่อนไหวของตัวการ์ตูน การแสดงสีหน้า ท่าทาง มันทำให้ผมวางสมุดไม่ลงจริงๆ... ช่วงประถมปลาย มะขวิดสร้างแบรนด์การ์ตูน (ในสมุดโรงเรียน) เป็นของตัวเอง... "Maquid Entertainment" ผมยังจำชื่อนั้นได้ดี กับตัว Q ที่เป็นเอกลักษณ์ของมะขวิดมาตลอด ผมจำชื่อนี้ได้เพราะมะขวิดวาดคำว่า Maquid Entertainment ซ้ำๆกันในแต่ละหน้า ที่มุมล่างของสมุดข้างใดข้างหนึ่ง แล้วก็ใช้นิ้วกรีดสมุดตรงนั้นเร็วๆเพื่อทำให้เป็นภาพเคลื่อนไหว... ใช่ครับ แบรนด์การ์ตูนของมะขวิดเป็นแอนิเมชั่น และโลโก้ Maquid Entertainment นั้นเคลื่อนไหวได้ (ผมอาจจะจำรายละเอียดไม่ค่อยได้ แต่พอจำได้ว่า เปิดมาจะเป็นลูกโลกหมุนอยู่ แล้วคำว่า Maquid ก็ค่อยๆเลื่อนตามลูกโลกออกมา มูฟเม้นคล้ายๆโลโก้ของ UNIVERSAL studio เสร็จแล้วคำว่า Entertainment ก็ลอยขึ้นมาจากด้านล่าง) นี่คือสิ่งที่เด็กประถมอย่างมะขวิดทำได้ กับสมุดหนึ่งเล่มและดินสออีกหนึ่งแท่ง
.
.
ม.ต้นกับแก๊งมุมห้อง... ผมขอบคุณอะไรก็ตามที่ทำให้เราได้มาอยู่ห้องเดียวกันตอนมัธยมต้น แก๊งมุมห้องเป็นแก๊งที่มีสมาชิกประมาณ 5-6 คน เป็นกลุ่มที่ทุกคนจะเล่นการ์ด Summoner เป็นหลัก (เรียนเป็นรอง) คาบว่าง ก็ชวนกันไปนั่งคุยเรื่อยเปื่อย แล้วก็เล่นการ์ดกัน ความทรงจำในตอนนั้นมีอิทธิพลกับผมและมะขวิดมาก ถึงแม้ตอนนี้เราจะไม่ได้กลับไปเล่นการ์ดที่โต๊ะหินอ่อนที่โรงเรียนช่วงพักกลางวันในฐานะนักเรียนอีกต่อไป เรื่องการ์ดจะเป็นอีกสิ่งนึงที่ผมกับมะขวิดจะหยิบมาคุยได้เสมอ แล้วก็หัวเราะไปกับทุกอย่างหลังจากนั้น... ช่วงกีฬาสีจะเป็นช่วงที่เรารอคอยมากที่สุด เพราะโรงเรียนจัดกิจกรรมทั้งวัน และลานโต๊ะหินอ่อนหลังตึกสาม ก็จะมีกลุ่มเด็กๆมาเล่นการ์ดกับพวกเราเต็มทุกโต๊ะ
.
.
เดินกลับบ้าน.... ช่วงที่เราอยู่ม.ต้น จะมีช่วงนึงที่ผมจะรอพ่อมารับกลับบ้าน ซึ่งจะใช้เวลาพอสมควร... บ้านมะขวิดกับโรงเรียนอยู่ไม่ไกลกันมาก ผมเลยเดินกลับบ้านกับมะขวิดบ่อยๆ ระยะทางที่ไม่ใกล้ ไม่ไกลมาก ทำให้เราได้คุยอะไรกันระหว่างทาง... แวะซื้อโตเกียวพี่เจ้าประจำ ซื้อน้ำอัดลม แล้วเดินต่ออีกหน่อย ก็ถึงบ้านมะขวิดแล้ว...
.
.
PlayStation 1.... เดิน คุย กินขนมโตเกียว ไม่นาน ก็เดินมาถึงบ้านมะขวิด เสียงเจ้ามะพร้าวเห่าต้อนรับเราทุกครั้งที่ไปถึง มะขวิดหยิบกุญแจใต้กระถาง และไขประตูบ้านเข้าไป ตอนนั้นเกม PC ยังไม่เจ๋งเท่า Playstation ... อยากแรกที่ทำตอนถึงบ้านคือ เปิดเกม... เกมที่เราเล่นกันบ่อยที่สุดคือ Bloody Roar (ตอนนั้นเรียกเกมนี้ว่า บัด-ดี้-โล) มะขวิดจะเล่นตัวที่เป็นตุ่นเก่งที่สุด และไม่ยอมเลือกตัวอื่น บางวันเบื่อเล่นเกมแล้ว เราก็นั่งคุยกันเฉยๆ ช่วงนั้น...ผมจำไม่ได้ว่าผมคุยเรื่องอะไรกับเพื่อนคนนี้บ้าง.. แต่ชีวิตมัธยม(ต้น)ของผมมันดีที่สุดแล้วที่มีมะขวิดเป็นส่วนหนึ่งของความทรงจำ
.
.
3 ปีที่เป็นเด็กศิลป์ภาษา... ตอนม.ปลาย ผมกับมะขวิดอยู่กันคนละห้อง เราอยู่สายศิลป์ภาษาด้วยกัน.. ผมไม่เคยถามมะขวิดว่าทำไมถึงเลือกเรียนสายนี้ แต่มันก็ทำให้ผมมีเวลาได้เจอกับมะขวิดบ้างที่โรงเรียน เพราะคาบว่างเรามีเยอะกว่าเด็กสายวิทย์ เรายังเล่นการ์ดกันอยู่บ้าง แต่ไม่บ่อย บางทีก็ไปดูเด็กๆเล่นแทน... ถึงจะอยู่ม.ปลาย มะขวิดกับดนตรีก็ยังไม่แยกจากกัน ... ถ้าวันไหนหามะขวิดไม่เจอ ไปที่ ช็อปดนตรี ก็จะเห็นมะขวิดซ้อมอยู่ที่นั่นเสมอ
.
.
มะขวิดรักดนตรีมาก.... มะขวิดจะมีคีย์บอร์ดสีเขียวอันเล็กๆติดตัวมาด้วยเสมอ นอกจากทรัมเป็ตแล้ว ผมก็เห็นมะขวิดเล่นคีย์บอร์ดนี้มาตั้งแต่อยู่ม.ต้น และก็เป็นเหตุผลที่พอจบม.ปลาย มะขวิดเลือกเรียนสาขาดนตรี ที่คณะดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยศิลปากร ..ตอนที่รู้ว่ามะขวิดเลือกเรียนเอกเปียโนแจ๊ซ ผมบอกตัวเองว่า "มะขวิดแม่งเจ๋งว่ะ"
.
.
เฟิร์สกับมะขวิด.... ผมไม่รู้เหมือนกันว่าจะอธิบายยังไงดี แต่ผมเชื่อว่าทุกคนมีเพื่อน(อย่างน้อย)หนึ่งคนที่ไม่ว่าเราจะคุยอะไรด้วย ทุกอย่างมันเข้ากัน ลงตัวแบบไม่ต้องพยายาม อาจจะเรียกว่า "เคมี" ตรงกันก็ได้ อย่างที่ผมบอก คนที่มี "เคมี" ตรงกับผม คุยกันได้แบบสนิทใจ มีแค่ไม่กี่คนในชีวิตสั้นๆของมนุษย์ที่ชื่อ เฟิร์ส คนนี้
.
.
อาเฟิร์สกับหลานมะ.... ช่วงไม่กี่ปีมานี้ ผมกับมะขวิดมาลองนับลำดับญาติกันดูแบบขำๆ และเราก็พบว่าเราเป็นอากับหลานที่อายุเท่ากัน... หลังๆมะขวิดจะเรียกผมแบบติดตลกว่า "อาเฟิร์ส" เสมอ
.
.
โลกต้องการมะขวิด.... ผมเชื่อว่าทุกคนคิดแบบผม ถ้าคุณรู้จักมะขวิด คุณจะไม่ลืมมะขวิดเลย ผมหัวเราะแทบทุกครั้งที่ได้คุยกับมะขวิด บางทีเจอกันแค่ 2-3 นาที ผมก็ยิ้มได้แล้ว ผมไม่รู้ว่าอะไรที่ทำให้ผมได้มาเจอมะขวิด แต่อยากขอบคุณจริงๆที่จักรวาลส่งมะขวิดลงมา
.
.
ผมจำข้อความที่มะขวิดชอบถามได้ว่า "ทำไมโลกชอบเอาคนดีๆจากไป" .....
ตอนนี้... ผมเองต้องเป็นคนถามคำถามนี้เงียบๆคนเดียว...
.
.
บางทีมะขวิดอาจจะเหนื่อยแล้ว และโลกก็ต้องพามะขวิดกลับไปพักผ่อน...
.
.
หลับให้สบายนะมะขวิด เราจะเจอกันอีก
Patcharaphon Maquid Apairach
เฟิร์ส

ถูกใจ   ความคิดเห็น   แชร์
คุณ, Akara Apairach, Supisara Apairach, Sumpun Apairach และคนอื่นๆ อีก 145 คนถูกใจสิ่งนี้
ความคิดเห็น

Poom Kettalard ไม่มีใครสับแรร์ขาวเล่นเป็นเพื่อนเลย
ถูกใจ · ตอบกลับ · 1 · 14 ชม.

Sirawit Apairach นั่นสิ เด็คแบนดิทในตำนาน
ถูกใจ · ตอบกลับ · 1 · 14 ชม.
ดูข้อความตอบกลับเพิ่มเติม

Tanawat Palm Phumiprapat เสียใจด้วยครับพี่เฟิร์ส... (ผมอ่านจนจบเลย...)
ถูกใจ · ตอบกลับ · 1 · 14 ชม.

Sirawit Apairach ขอบคุณครับ
ถูกใจ · ตอบกลับ · 14 ชม.

Aomam Wongprom เฟิร์สสส เราเป็นแฟนคลับมะขวิด เรมะขวิดเล่นเปียโนเก่งมากๆๆๆๆ รุ่นพี่เราเล่าให้ฟังตลอดว่ามะขวิดป็นคนมองโลกในแง่ดีมากๆๆๆๆๆ เราได้ไปฟังมะขวิดเล่นเปียโน ตอนนั้นมะขวิดเริ่มไม่สบายแล้ว แต่มะขวิดยังสดใสเค้าดูมีความสุขมากๆเวลาเล่นดนตรี เราไม่รู้สึกเลยว่าเค้าป่วย เสียใจและเสียดายที่โลกต้องเสียคนดีคนเก่งแบบนี้ไป...

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับเฟิร์ส สู้ๆนะ
ถูกใจ · ตอบกลับ · 1 · 14 ชม.

Sirawit Apairach ดีจังพี่แอ๋มรู้จักมะขวิดด้วย ขอบคุณนะครับ
ถูกใจ · ตอบกลับ · 1 · 14 ชม.

Pinchanok Eve Pongthai เสียใจด้วยนะเฟิร์ส
ถูกใจ · ตอบกลับ · 1 · 14 ชม.

Sirawit Apairach ขอบคุณนะอีฟ
ถูกใจ · ตอบกลับ · 14 ชม.

Lomowind Tae คือแบบ เค้าช็อคมากอ่ะเฟิร์ส - -''
ถูกใจ · ตอบกลับ · 1 · 14 ชม.

Sirawit Apairach มากๆ ตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่
ถูกใจ · ตอบกลับ · 1 · 14 ชม.
ดูข้อความตอบกลับเพิ่มเติม

YoKkiiz SiaoBaitu อ่านจนจบ น้ำตาจะไหลเลยพี่เฟิร์ส ไม่อยากเชื่อจริงๆ เหมือนเร็วๆนี้เองที่มะขวิดแอดเฟสบุ้คเค้ามา สุ้ๆ นะ มะขวิดไปสบายแล้วล่ะ
ถูกใจ · ตอบกลับ · 1 · 14 ชม.

Sirawit Apairach ขอบคุณนะหยก
ถูกใจ · ตอบกลับ · 14 ชม.

Supisara Apairach หลับให้สบายนะพี่มะ คิดถึงพี่เสมอ
ทุกเสียงหัวเราะที่พี่สร้างเอาไว้ จะอยู่กับทุกคนตลอดไป
ถูกใจ · ตอบกลับ · 2 · 14 ชม.

Sirawit Apairach ตลอดไปเนาะบุน อีโมติคอนsmile
ถูกใจ · ตอบกลับ · 1 · 14 ชม.

Sudsuang Yutdhana อ่านจนจบ ทำให้รู้จักมะขวิดไปด้วย เสียใจด้วยนะคะเฟิร์ส ขอให้ดวงวิญญานของมะขวิดไปสู่ภพภูมิที่ดี โลกมักพรากคนดีๆไปจากเราเสมอจริงๆ
ถูกใจ · ตอบกลับ · 3 · 13 ชม.

Sirawit Apairach ขอบคุณครับอาจารย์
ถูกใจ · ตอบกลับ · 13 ชม.

Suphisara Wattanasiri มะขวิดเป็นอะไรอ่ะเฟิร์ส
ถูกใจ · ตอบกลับ · 13 ชม.

Sirawit Apairach มะขวิดเป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลืองครับ
ถูกใจ · ตอบกลับ · 13 ชม.

Sittisak Pookpun เสียใจด้วยครับพี่เฟิร์ส และขอบคุณนะครับที่ทำให้ผมรู้จักพี่มะขวิด ในตอนที่พี่เฟิร์สพูดถึงพี่มะขวิดให้ฟังในห้องเรียนพิเศษ หลายปีก่อน..
ถูกใจ · ตอบกลับ · 1 · 13 ชม.

Sirawit Apairach ขอบคุณมากน้องนัท ดีใจที่ยังจำได้นะ อีโมติคอนsmile
ถูกใจ · ตอบกลับ · 13 ชม.

นัดทะวุด ซิลเวเตอร์ เวลาของเราช่างน้อยเหลือเกิน ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆที่ผ่านมา ไม่มีนายก็คงไม่มีเรา สู่สุคตินะ มะขวิด อีโมติคอนcry
ถูกใจ · ตอบกลับ · 1 · 13 ชม.

Sirawit Apairach ขอบคุณนะเพียว
ถูกใจ · ตอบกลับ · 1 · 13 ชม.
ดูข้อความตอบกลับเพิ่มเติม

Saovapak Kallayanamit เสียใจด้วยนะคะ ขอให้น้องไปสู่สุขคติค่ะ
ถูกใจ · ตอบกลับ · 1 · 13 ชม.

Sirawit Apairach ขอบคุณครับอาจารย์
ถูกใจ · ตอบกลับ · 1 · 13 ชม.

Nanchaya Mancharoen เสียใจด้วยนะคะพี่เฟิร์ส เชื่อว่าความทรงจำดี ๆ จะคงอยู่ตลอดไปนะคะ
ถูกใจ · ตอบกลับ · 1 · 13 ชม.

Sirawit Apairach ขอบคุณนะบาส อีโมติคอนsmile
ถูกใจ · ตอบกลับ · 11 ชม.

Unyaporn Apairach คงเป็นเพียงภาพเท่านั้นที่เรา อภัยราช ทุกคนจะไม่เห็นมะขวิด แต่สำหรับความทรงจำนั้นทุกคนจะมีมะขวิดตลอดเวลาและตลอดไปครับ
ถูกใจ · ตอบกลับ · 1 · 13 ชม.

Sirawit Apairach ครับแม่ อีโมติคอนsmile
ถูกใจ · ตอบกลับ · 11 ชม.

Archanya Sriwantanasin มีภาพนึงที่เค้าจำได้ดีคือ เด็ก ผช สองคน นั่งวาดรูปลงสมุดเล่มเดียวกัน แต่คนละหน้า เป็นเรื่องเป็นราว บางทีรูปนั้นก้อเป็นเกมที่เค้าสองคนวาดต่อสู้กัน เด็ก ผช สองคนนั้น คือ พี่เฟิร์ส กะ มะขวิด
หลับให้สบายนะ เพื่อน
ถูกใจ · ตอบกลับ · 1 · 12 ชม.

Sirawit Apairach ขอบคุณมากตอง
ถูกใจ · ตอบกลับ · 1 · 11 ชม.
ดูข้อความตอบกลับเพิ่มเติม

Araya Tannitisupawong เสียใจด้วยนะเฟิร์ส ..หลับให้สบายนะมะขวิด (ถึงแม้เค้าจะไม่ค่อยได้คุยกับมะขวิด แต่ก็จำได้ว่ามะขวิดเป็นคนที่ร่าเริง สดใส และหัวเราะง่าย มักทำให้คนอื่นยิ้มได้เสมอ)

ปล. น้ำตาแตกกับข้อความของเฟิร์สเลย
ถูกใจ · ตอบกลับ · 2 · 12 ชม.

Sirawit Apairach ขอบคุณนะฟ้า
ถูกใจ · ตอบกลับ · 1 · 11 ชม.
ดูข้อความตอบกลับเพิ่มเติม

Armthong Peerat Thongprapan ไม่เคยรู้จักมะขวิดนะ แต่พออ่านจบ กลับมีน้ำตาคลอ และรู้สึกใจหายไปด้วยกับตัวหนังสือที่บรรยายตั้งแต่ต้นจนจบ เฟิร์สเองก็ยิ้มไว้นะ อยากเห็นรอยยิ้มเพื่อนคนนี้เสมอ เป็นกำลังใจให้เด้อออ
ถูกใจ · ตอบกลับ · 1 · 11 ชม.

Sirawit Apairach ขอบคุณมากๆอาร์ม
ถูกใจ · ตอบกลับ · 11 ชม.

Nam Pluemsamran เหมือนคอมเม้นต์ด้านบนเลย ไม่รู้จักมะขวิดนะ แต่พออ่านจบ เข้าใจมิตรภาพของทั้ง 2 คนมากๆ และรักในมิตรภาพที่เห็นระหว่างคน 2 คนนี้ ถึงแม้มะขวิดจะต้องออกเดินทางไกลไปก่อน แต่พี่เชื่อว่าเค้ายังคงรับรู้ถึงทุกความคิดถึงที่หนูมี นึกถึงเค้าแล้วยิ้มไว้นะ มะขวิดมองมาจะได้ยิ้มตอบ อีโมติคอนsmile
ถูกใจ · ตอบกลับ · 1 · 8 ชม.

Sirawit Apairach ขอบคุณนะค้าบพี่น้ำ อีโมติคอนsmile
ถูกใจ · ตอบกลับ · 1 ชม.

Trirat Puyati มะขวิด JOFAX รึเปล่าครับเฟิร์สต์
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ
ถูกใจ · ตอบกลับ · 1 · 8 ชม.

Sirawit Apairach ใช่ครับพี่บ๊วย ขอบคุณนะพี่
ถูกใจ · ตอบกลับ · 1 ชม.

สันติ อภัยราช ลุงจะขอข้อเขียนของเฟริสถึงมะขวิด บันทึกใน จดหมายเหตุวัฒนธรรมกำแพงเพชร ในกูเกิล
ถูกใจ · ตอบกลับ · 17 นาที


เขียนความคิดเห็น