จดหมายเหตุวัฒนธรรมกำแพงเพชร โดย อาจารย์สันติ อภัยราช

พระครูวิบูลวชิรธรรม (หลวงพ่อปลอดภัย)
พระครูวิบูลวชิรธรรม มีนามเดิมว่า สว่าง เจริญศรี เกิดเมื่อวันอาทิตย์ที่ ๑๗ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๒๖  เป็นบุตรของขุนเจริญสวัสดิ์ เมื่อพระครูวิบูลวชิรธรรม เกิดได้เพียง 5 วัน โยมมารดาของท่านก็ถึงแก่กรรม ได้มีแม่น้าเลี้ยงดูท่านจนเติบใหญ่ (แม่น้าก็คือภรรยาคนที่ 1 ของขุนเจริญสวัสดิ์) พอท่านมีอายุพอสมควรที่จะศึกษาเล่าเรียนได้ ท่านก็เริ่มศึกษาอักขระสมัย และหนังสืออักขระขอมเบื้องต้นจากขุนเจริญสวัสดิ์ผู้เป็นบิดา เมื่ออายุได้ 13 ปี ขุนเจริญสวัสดิ์ก็ถึงแก่กรรม พระครูวิบูลวชิรธรรมจึงกำพร้าบิดา-มารดาแต่เยาว์วัย แต่ท่านก็พยายามประคองตัวประคองใจเชื่อฟังคำตักเตือนสั่งสอนของแม่น้าเป็นอย่างดี เนื่องจากท่านอยู่กับแม่น้าของท่านมาโดยตลอด แม่น้าของท่านก็เอ็นดูรักใคร่สงสารปราณีท่านเสมือนเป็นบุตรที่แท้จริง มีความประสงค์อยากจะให้พระครูวิบูลวชิรธรรมได้รับการศึกษาชั้นสูง ๆ ขึ้นไปอีก เพื่อจะได้มีความรู้เฉลียวฉลาด จะได้ดำเนินวิถีชีวิตตามแบบอย่างขุนเจริญสวัสดิ์ผู้เป็นบิดา เนื่องจากบิดาของท่านเป็นผู้มีความสามารถเฉลียว
ฉลาด มีคนเคารพนับถือทั้งในหมู่บ้าน ตำบล อำเภอใกล้เคียงทั่วไป แม่น้าจึงได้นำพระครูวิบูลวชิรธรรมไปฝากกับหลวงพ่อเผือกหรือพระครูบรรพโตปมญาณ วัดหัวดงเหนือ ตำบลหัวดง อำเภอบรรพตพิสัย จังหวัดนครสวรรค์ สมัยนั้นนับว่าวัดหัวดงเหนือ เป็นสำนักเรียนคัมภีร์มูลกัจจายน์ที่มีชื่อเสียงโด่งดังสำนักหนึ่ง ท่านได้ศึกษาเล่าเรียนคัมภีร์มูลกัจจายน์ และหนังสืออักขระขอมอยู่ที่วัดหัวดงเหนือ เป็นเวลานานประมาณ 7 ปี มีพระอาจารย์สด (ต่อมาได้เลื่อนฐานะเป็นพระครูสวรรค์วิถี) เป็นครูสอน พอพระครูวิบูลวชิรธรรมมีอายุ 20 ปีบริบูรณ์ แม่น้าได้อนุญาตให้ไปศึกษาต่อที่จังหวัดพระนครศรีอยุธยา โดยได้รับความเมตตาจากพระครูบรรพโตปมญาณ หรือหลวงพ่อเผือก วัดหัวดงเหนือ พระอาจารย์ของท่านเป็นผู้นำไป
ครั้นถึงปี พ.ศ. 2470 ท่านได้รับตราตั้งเป็นเจ้าคณะกิ่งอำเภอแสนตอ จังหวัดกำแพงเพชร ได้รับพระราชทานสมณะศักดิ์เป็นพระครูสัญญาบัตรที่ “พระครูวิบูลวชิรธรรม”
เมื่อ พ.ศ. 2500 คณะสงฆ์อำเภอคลองขลุงและประชาชนชาวตำบลท่าพุทรา ได้พร้อมกันไปอาราธนาพระครูวิบูลวชิรธรรม ให้ขึ้นมาประจำอยู่ที่วัดคฤหบดีสงฆ์ ตำบลท่าพุทรา อำเภอคลองขลุง จังหวัดกำแพงเพชร เพราะว่าวัดคฤหบดีสงฆ์ได้ชำรุดทรุดโทรมลงอย่างหนัก พระครูวิบูลวชิรธรรมมีความสนใจในเรื่องของวัตถุมงคลและวิชาอาคม ท่านจึงได้มีการไปเรียนวิชาอาคมกับพระอาจารย์ที่ท่านนับถือในจังหวัดต่าง ๆ และได้สร้างวัตถุมงคลแคล้วคลาดจากปวงภัย โดยเฉพาะที่มีชื่อเสียงโด่งดังมาก คือ ยันต์หนัง
หน้าผากเสือกับเหรียญปลอดภัย วัตถุมงคลทั้ง 2 สิ่งนี้เป็นวัตถุมงคลซึ่งมีประสบการณ์จากผู้ที่นำไปบูชาแล้วรอดปลอดภัยจากเหตุการณ์ต่าง ๆ จะเห็นได้ถึงความศักดิ์สิทธิ์และความเชื่อของผู้คนที่มีต่อหลวงพ่อสว่างและวัตถุมงคลของท่าน