จดหมายเหตุวัฒนธรรมกำแพงเพชร โดย อาจารย์สันติ อภัยราช

แด่คุณพ่อกิ้ม โตทองสุข
ราวอสุนีบาต ฟาดกลางใจ ในชีวิต       เมื่อดวงจิต พ่อดับลง  ที่ตรงหน้า
เหมือนจิตดับ อับแสง  แห่งศรัทธา       รู้ล่วงหน้า ยิ่งเจ็บปวด รวดร้าวใจ
มองสายตา คราจะจาก จะพรากแล้ว    โอ้ดวงแก้ว จะดับลง ไม่สงสัย
สงสารพ่อ จับจิต ชีวิต ใคร                        ก็ช่วยได้ แต่พ่อเรา  กลับเศร้าตรม
           จิตค่อยดับ ลับตา  จากลาโลก         ทิ้งความโศก โศกา    แสนขื่นขม
พ่อมาจาก พรากไป  ใจระทม                    ลูกจะจม ความทุกข์   ไร้สุขจริง
            พ่อเคยขยัน ขันแข็ง แข็งแรงนัก            ทั้งงานหนัก งานเบา ในทุกสิ่ง
พ่ออาบเหงื่อ ต่างน้ำ ไม่ประวิง         แสนทรหด  ของจริง  ลูกผู้ชาย
          พ่อทำไร่  รับจ้าง งานทุกอย่าง                 พ่อคิดสร้าง ครอบครัว ไม่ห่างหาย
เป็นทหาร ขับรถ ด้วยใจกาย                              เก็บเงินไว้ให้ลูกเรียน เพียรวิชา
           ไปทำงาน  ต่างประเทศ แสนไกลนัก         อยู่อิรัก  ซาอุ  ลำบากหา
พ่อกินข้าว กับฝุ่นทราย  หลายเพลา                    อดทนมา  เก้าปี  มีสุขใจ
             เก็บเงิน ทอง  กองมา ให้เมียลูก         ด้วยจิตผูก พันทวี  อย่างสุขใส
พ่อกลับมา  อยู่แม่ลูก   สุขกว่าใคร                   สี่มุมเมือง  ค้าขาย ใจเบิกบาน
              พ่อขับรถ แม่นั่งคู่  คอยจู๋จี๋                  ลูกช่วยชี้  เส้นทาง  เกษมศานต์
เลี้ยงลูกมา จนเติบใหญ่   ได้เชี่ยวชาญ               จนถึงกาล ตอบแทน ระลึกคุณ
            ลูกได้ดี ทุกคน  พ้นวิกฤต                         มีชีวิต   เกษมสุข   ประเสริฐสุนทร์
พ่อมาป่วย  ทุกข์ยาก  ลูกเจือจุน                         โรคร้ายวุ่น สู่เม็ดเลือด  เดือดหัวใจ
   จะยื้อยุด  ฉุดชีวิต  ไว้ก็ได้                         พ่อสั่งไว้  พากลับบ้าน  ยังแจ่มใส
พ่อตัวอย่าง  ชาวกำแพงนิราศไกล                        มีหัวใจ เพื่อสังคม  สั่งสมดี
    บริจาค ร่างกาย ให้ศึกษา                           เพื่อวิชาการแพทย์ สมศักดิ์ศรี
อาจารย์ใหญ่  อุทิศร่าง ทั้งชีวี                                เพื่อชีพี  มีประโยชน์ โปรดสังคม
   พ่อคนดี ที่จากไป ใจแสนเศร้า                      แม่ลูกเอา เยี่ยงอย่าง แสนเหมาะสม
ไม่ต้องห่วง ดวงใจ ลูกนิยม                                     ยึดแบบ สม ศักดิ์พ่อ ที่ขอลา
           ขอพ่อสู่สรวงสวรรค์ ชั้นดุสิต                         มีชีวิต บนฟากฟ้า  อย่างหรรษา
เกษมสุข ทุกนาที ที่ราชา                                     สมเหนื่อยมา  ขอท่านหลับ ลับนิรันดร์