จดหมายเหตุวัฒนธรรมกำแพงเพชร โดย อาจารย์สันติ อภัยราช

   รักผุ้ใด ไหนเล่า จะเท่าแม่            เฝ้าดูแล เฝ้าถนอม เจ้าจอมขวัญ
เลี้ยงลูกรัก ดูแล สารพัน                 จำจากกัน ในวันปลื้ม ลืมไม่ลง
  
   แม่สุขใจ เมื่อลูกได้ ย้ายกลับบ้าน    แม่สำราญ สุขสม ความประสงค์
แม่ปลื้มจิต เลี้ยงลูกได้ อย่างมั่นคง      เก้าอี้ใหญ่ แม่บรรจง นั่งประเดิม

    เสี่้ยวเวลา ผ่านไป ให้หมองจิต      พรากชีวิต แม่ไป ไม่ส่งเสริม
รักแสนรัก ห่วงแสนห่วง เคยตวงเติม    อยากริเริ่ม งานใหญ่ ให้ภูมิใจ

   อยากมีเวลา ให้กับแม่ ชะแง้หา       ทุกเวลา แสนหมองเศร้า ไม่สดใส
ลูกกลับมา ครานี้  แม่ภูมิใจ                ่ช่างแสนไว แม่จากลา ลูกอาวรณ์

   แม่เติบใหญ่ ที่สุรินทร์ ถวิลเศร้า       เลี้ยงลูกเต้า เฝ้าถนอม แม่สั่งสอน
พบพ่อกิ้ม โตทองสุข รักบวร              ไม่สั่นคลอน ที่โคราช ราวขาดใจ

   แม่เลี้ยงลูก  ห้าคน บนทุกข์ยาก         แสนลำบาก พ่อไม่อยู่ รักหลงใหล
พ่อกิ้มไป ซาอุ เก้าปีไกล                    แม่เลี้ยงลูก อย่างยิ่งใหญ่  เพียงคนเดียว

   อพยพมาอยู่ กำแพงเพชร อย่างกล้าแกร่ง  แม่แข็งแรง ขายอาหาร ไม่ท่องเที่ยว
แม่ทำงาน โรงน้ำตาล ตัวเป็นเกลียว           แม่ไม่เกี่ยว ข้องกับใคร ใจมั่นคง

    แม่เลี้ยงเดี่ยว ลูกห้าคน แสนจนยาก        ทนลำบาก  ส่งลููกเรียน  ดังประสงค์
จนลูกลูก  ได้งานดี  ดังเจาะจง                  แม่วรรณาคง ชื่นใจ ในวันดี

    เมื่อพ่อพรากจากไป แม่ใจหาย              อยู่เดียวดาย แสนคิดถึง  ทุกวิถี
แม่ตามพ่อไปสวรรค์  ชั้นรุจี                      พ่อรับแม่ไปดิถี ที่ดีงาม

     ไม่เคยติด ว่าจะจาก  พรากลูกแล้ว          แม่ดั่งแก้ว สว่างไสว ไร้ใครหยาม
แม่ลำบาก ค่อนชีวิต  เป็นนิยาม                   ภูมิใจตาม ความสำเร็จ  ลูกทุกคน

     ขอแม่สู่ สรวงสวรรค์  ชั้นดุสิต                พบมิ่งมิตร พ่อกิ้ม   ประสบผล
เสวยสุข  สรวงสวรรค์  ในบันดล                   ลูกทุกคน  แสนรักแม่ รักแท้เอย                                                             ........ง