เสียงกรรแสง สะอื้นร่ำ คร่ำครวญฟ้า ครึ้มนภา เมฆหมอง มองไม่เห็น ภูเขาถ

เสียงกรรแสง สะอื้นร่ำ คร่ำครวญฟ้า       ครึ้มนภา เมฆหมอง มองไม่เห็น
ภูเขาถล่ม สุเมรุล่ม ถมทั้งเป็น           ทะเลเย็น ยะเยือกย้ำ คร่ำรำพัน
   ความสูญเสีย ครั้งยิ่งใหญ่ ในใจราษฎร์       โลกธาตุ แปรปรวน หวลโศกศัลย์
สะอื้นไห้ วิปโยค โศกจาบัญ            คำรามลั่น พรั่นนภา น้ำตานอง
   ยี่สิบหก ตุลา มาถึงแล้ว             โอ้ดวงแก้ว แสนสลด รันทดหมอง
เปลวอัคคี ท่วมไท้ ในครรลอง            ไทยทั้งผอง โศกสลด รันทดใจ
   เจ้าชีวิต พระทูล    กระหม่อมแก้ว           จากไปแล้ว ร่างลับ ดับวิสัย
พระภูมิพล มหาราช ของชาติไทย         เจ็ดสิบปี อยู่ในใจ ประชาชน
   ถือแผนที่ สะพายกล้อง ท่องทุกถิ่น      ประทับดิน ถิ่นท้องทุ่ง มุ่งทุกหน
ทรงรักดิน ทรงรักไท ห่วงใยชน ไม่ได้ยล ไม่ได้เห็น เช่นดังเคย
   ขอกุศล ลูกลูกมี ที่สั่งสม บุญนิยม ส่งไป ใจเฉลย
ระดมบุญ ระดมจิต ส่งองค์เอย            บุญได้เผย สรวงสวรรค์ ในบันดล
   ลูกจะทำ ต่อไป ในคำสอน         เทอดบวร ในพระองค์ ไม่สับสน
ทรงสววรค์ ครองฟ้า นภดล ไทยทุกคน จดจำองค์ ทรงธรรมเอย

	ผู้เขียน	หัวข้อ: เสียงกรรแสง สะอื้นร่ำ คร่ำครวญฟ้า ครึ้มนภา เมฆหมอง มองไม่เห็น ภูเขาถ (อ่าน 4902 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้