รำโทน บ้านบุ่ง ตำบลยางสูง อำเภอขาณุวรลักษบุรี กำแพงเพชร งดงามและน่าศึกษา

[apairach]

       เพลงรำวง หรือเพลงที่ชาวบ้านเรียกว่า เพลงโทน รำโทน ซึ่งแพร่หลายกันอยู่ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 แม้จะมีที่มาจากเมืองหลวง  แต่ในปัจจุบันก็ได้กลายสภาพเป็นเพลงพื้นบ้านของบางท้องถิ่นอย่างเต็มตัว บางท้องถิ่นจะมีเพลงโทน รำโทน สำนวนเฉพาะถิ่น และเพลงรำวงซึ่งแพร่ไปจากกรุงเทพฯ ต่างๆกัน เพลงรำวงเป็นเพลงที่น่าสนใจกลุ่มหนึ่ง เพราะผสมผสานทั้งเพลงชาวบ้านและเพลงชาวเมืองรำโทนที่กำแพงเพชรมีหลายคณะ หลายวง อาทิ นครชุม ไตรตรึงษ์ เขาทอง  และเราได้รับคำยืนยันจากนางสาวสุรางค์   ชูเกียรติตกุล วัฒนธรรมอำเภอขาณุวรลักษบุรี ว่า ที่ตำบลบ้านบุ่ง ตำบลยางสูง อำเภอขาณุวรลักษบุรี มีคณะรำโทนที่โดดเด่น และงดงาม จึงนัดที่จะบันทึก รายการโทรทัศน์วัฒนธรรม ในบ่ายวันพฤหัสบดีที่ ๑๗ มิถุนายน ๒๕๕๓ ที่วัดพัฒนราษฎร์บำรุง ริมน้ำปิงอันงดงามเมื่อไปถึง ตากล้องโทรทัศน์  จักรพรรดิ ร้องเสียง และ ณัฐพงศ์ สุขสอน ไปบันทึกภาพนิ่ง

พบประชาชนศิลปินพื้นบ้าน บ้านบุ่งจำนวนกว่า ๕๐ คนกำลังซ้อมการแสดงอย่างตั้งใจ และมีผู้ให้กำลังใจอีกหลายท่าน ท่านอาจารย์สังวรณ์ กรพิทักษ์ ทำหน้าที่ ประธานสภาวัฒนธรรม อำเภอขาณุ
มีคณะ สภาวัฒนธรรมตำบลขาณุ เทศบาลตำบลยางสูง และท่านนายอำเภอ นายออมสิน สุขภิการนนท
ต้อนรับให้ความอบอุ่น คุณสุรางค์ ชูเกียรติกุล เตรียมพร้อม พร้อมน้องๆจากสำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดกำแพงเพชรมาบันทึกภาพ และมาศึกษาดูงาน
           แม่บุญเรือน แม่เพลง ได้ร้องและรำเพลงรำโทนให้ชม เสียงร้องไพเราะมาก ดนตรีแน่น การรำก็รำได้อ่อนช้อยงดงาม เนื้อร้องได้พลิกแพลง ดัดแปลงใช้ทำนองรำโทนเดิม แต่เนื้อเพลงอธิบายเรื่องราวของตำบลยางสูง อำเภอขาณุวรลักษบุรีได้อย่างลงตัว น่าฟัง           สังเกตว่าศิลปินเพลงรำโทนทุกท่านมีความตั้งใจ และรวมตัวมีความรักและความสามัคคีกันอย่างเหนียวแน่น เป็นตัวอย่างที่ดี ต่อศิลปินพื้นบ้านกลุ่มอื่นๆ ขออนุญาตที่จะชื่นชมในรายการโทรทัศน์วัฒนธรรม และบันทึกประวัติศาสตร์การแสดงรำโทนบ้านบุ่ง ตำบลยางสูง    อำเภอขาณุวรลักษบุรี กำแพงเพชร เป็นหลักฐานทางวัฒนธรรมของจังหวัดกำแพงเพชร แม้คณะนี้จะเป็นคณะใหม่ที่เพิ่งก่อตั้ง แต่มีความสามารถไม่แพ้คณะใดในกำแพงเพชร

            ?รำโทน? เป็นศิลปะของคนในท้องถิ่น สาเหตุที่เรียกว่ารำโทนก็เนื่องจากใช้ ?โทน? ลักษณะเป็นกลองหน้าเดียวเป็นเครื่องดนตรีหลักในการให้จังหวะ บางครั้งก็เรียกกันว่า ?รำวง? โดยเรียกตามลักษณะการก้าวเท้าเคลื่อนย้ายตามกันเป็นวงของผู้รำ และเมื่อชาวกรุงไปพบเข้าจึงเรียกการรำชนิดนี้ว่า ?รำวงพื้นเมือง?          
          รำโทน บ้านบุ่ง ตำบลยางสูง อำเภอขาณุวรลักษบุรี กำแพงเพชร มีลักษณะเฉพาะตัวที่สมควรได้รับการยกย่องและบันทึกในรายการโทรทัศน์วัฒนธรรม
                                                                                               สันติ อภัยราช